Gerçek ve yaşanan gündemler trafiği somut bir şekilde herkesin kapısını çaldığı ve hayatına, ve yaşamına nüfus ettiği halde, bu dokunuşun objektif bir yansıması maalesef hayatlarımızda eşdeğer bir realiteye ulaşamadı.
Menfaat sarmalı devreye girerek gerçeği, insanın içine haps ederek, sahte niyeti dışa saldı.Yani toplum, düzen, yönetim, aile, kısaca hayatımıza temas eden her yaşanmışlıklara şaibe karıştı.Doğru ve yanlışlığına bakılmaksızın, verilen fayda ve sonuca odaklı bir insan ve insanlık manzarası, algı ve niyetlere kök saldı.Doğruya doğru, yanlışa yanlış deme muhakemesini, adrese teslim bir niyette açığa vurmadığımız için, vicdanlarımız yaralı, buna paralel olarak sancılı ve kargaşa içinde geçen bir hayat düzeni trafiğini yaşıyoruz.
Doğru ve gerçekleri bir tarafa bırakıp, kısa vadede getireceği sonuç odaklı bir algı karmaşası hayatlarımıza hakim oldu.Hep dert yanan, hayat ve yaşamlarından şikayetçi olan insan kitleleri, bu gün hiç şikayet etme hakkı yoktur dersek yeridir.Çünkü biz istedik, hayatın ve yaşamın her karesinde gerçekdışı gelişi güzel öyle bir rol oynadık ki, bugün yaşadığımız süreçte inandırıcılık, ve güven vermeyen bir insanlık tasvirini kendimize maalesef yakıştırdık.Şimdi bocalıyoruz, taşı hep başkasına atarak, normale dönecegimizi zannediyoruz.Maalesef yanılıyoruz?
Yaşanmış tüm olumlu ve olumsuz, olay ve badirelerin kaynağı gene bizleriz.Hayatı değil, kendimizi düzeltmemiz gerekir. Vefalı insan kimliğine sahip olmak istiyorsak, asıllarımıza dönmemiz lazım.Çünkü vefalı insan ve insanlık, bir çok zarar görsede, içinde yaşadığı toplum, ve milletin menfaatini, iyiliğini unutmaz.Sahte niyetli insanlar da bir tek zararı görse bile bütün iyilik ve gerçekleri unutur.Hiçbir menfaat içinizdeki doğru ve gerçekleri engelleyecek, bir duruşa ve algıya sahip olmamalıdır. Bu duruşu yakaladığımız zaman hep, yakındığımız ve tat almadığımız hayatları, sancısız ve ağrısız bir yaşama cevirebiliriz.
