GÜN BİTERKEN

Bugünün konusu KARNELER Biliyorsunuz canımızdan birer parça olan yavrularımız yorucu bir eğitim döneminin sonunda önümüzdeki hafta karnelerini alacaklar.

Önce bu yorucu, meşakatli maratonu bitirdikleri için oğlumu, sonrada tüm öğrencilerimizi tebrik eder, ömür boyu başarılarının devamını dilerim.

Biliyorum hepimiz ana baba'yız ve hepimizin onlardan isteği onların başarılı olması. Çünkü bizler elimizden geldiğince imkanlarımız dahilinde onlara gerekli tüm şartları hazırlıyoruz ve onlardan da emeğimizin karşılığı olarak da iyi bir sonuç getirmesini (teşekkür yada takdir) bekleriz. İyi ve ödüllü karne getirdiklerin de dünyalar bizim olur onları bağrımıza basar sevinçlerine ortak olur, onları hediyelere boğar, bol bol resimlerini çekip sosyal medyada gururla paylaşırız.Aile içindeki yakınlarımıza, çevremize ballandıra ballandıra anlatırız.

Ya kötü karne getirene ? Evet işin en önemlisi bu.

Çocuğumuz başarısız olup kötü karne getirdiğinde onlara nasıl davranıyoruz yada davranmalıyız ? Acaba bunu biliyormuyuz ? Bakın çocuklarımız bizlerin göz bebeğidir, onları her türlü kötülüklerden muhafaza etmek için gerekirse canımızı veririz, değil mi ? Lakin kötü karne karşısında ki tutumumuz, ne ? Evet işte asıl mesele bu. Onlara en çok bu anda anlayışlı olmak zorundayız. Kötü karne getirdi diye dünyanın sonu değil ya.

Tamam derslerinde başarısız olup kötü bir karne almış olabilir, peki bunun suçlusu sadece onlar mı ? Bizde de eksikllik olamaz mı acaba ? Unutmayın çocuklarımız birer yarış arabası değil. Ama bizler yinede bunu unutarak yıl boyunca her çeşit sınava girmesi için zorluyoruz değil mi ? Peki içimizden kaçı yıl boyunca okuduğu okula gidip durumunu sordu ? Kaç sefer onları karşımıza alıp iyilikle konuşup derslerinin durumlarını sorduk ? Okuduğu okulda arkadaşları arasında veya okul dışında yaşadığı, yaşayıp ta bizlere aksettirmekten belkide korktuğu, çekindiği bir durumun olup olmadığını acaba kaçımız biliyor ? Tamam ebeveyn olarak bazı haklara sahibiz ama unutmayalım ki, onlarında haklı yanları var.

Lütfen eğer öyle bir durum varsa sakince onu kırmadan, üzmeden, üzerine gitmeden ve diğer arkadaşları (komşu yada akraba çocukları) ile emsalleştirmeden onunla konuşun sohbet edin. Ona zaman ayırın sorunun büyütülecek kadar olmadığını, dünyanın sonunun gelmediğini ve özellikle her şeyden önce onun sağlığının önemli olduğunu ona değer verdiğinizi hissettirin. Onun aile içersinde ebevyenlerinin yanında değerli olduğunu hissettirin, ne olur.

Bakın her karne günü haberlerde KARNESİ KÖTÜ DİYE, AİLESİNDEN KORKTUĞU İÇİN SAHTE KARNE HAZIRLAYANLARIN TUZAĞINA DÜŞENLER, PİSKOLOJİSİ BOZULUP İNTAHARA KALKIŞANLAR'IN haberlerini görüyor duyuyor okuyoruz.. Bu yüzden ne olur onlara karşı anlayışlı olalım.

İnanıyorum ki bizler evlatlarımıza zaman ayırıp onlarla ilgilendiğimiz vakit, ikinci bir sefer çocuğumuzun başarılı olduğunu yada olabilmek için elinden geleni yapmaya çalıştığını fark edeceğiz. Bu yüzden çocuklarımızı kaybetme değil, kazanmanın yolunu seçelim. Yazımı noktalarken tekrar tüm çocuklarımızı tebrik ediyor yanaklarından öpüyor iyi tatiller diliyorum.
Orjinal Köşe Yazısına Git