Diyarbakır’da 2021 yılında büyük bir heyecanla açılan ve kısa sürede binlerce kişiye istihdam sağlayan Tekstilkent, ekonomik krizin etkisiyle derin bir çöküş yaşıyor. Açıldığı dönemde talep patlaması yaşanan, yoğun ilgi üzerine ikinci etap hazırlıklarına başlanılan bölgede son aylarda iflas ve kapanma haberleri peş peşe gelmeye başladı.
Türkiye genelinde artan maliyetler, yüksek enflasyon ve finansmana erişimdeki zorluklar birçok sektörde olduğu gibi tekstil sanayisini de olumsuz etkiliyor. Uzun yıllardır faaliyet gösteren köklü firmaların dahi konkordato ilan ettiği bu süreçte, Diyarbakır’ın Elazığ Caddesi üzerindeki Tekstil İhtisas Organize Sanayi Bölgesi de ağır darbe aldı.
Sözcü’den Özgür Cebe’nin aktardığı bilgilere göre, Haziran ayından bu yana bölgedeki 25 fabrika kapısına kilit vurdu. İş gücü, enerji ve hammadde maliyetlerindeki artışa direnemeyen fabrikaların kapanmasıyla yaklaşık 3 bin kalifiye çalışan işsiz kaldı. Üretim ise daha düşük maliyet sunan Mısır ve Endonezya gibi ülkelere kaydırıldı.
Pandemi sonrası teşviklerin de etkisiyle hızla büyüyen tekstil üretim kapasitesi, 80 fabrikanın faaliyete geçmesiyle zirveye çıkmış, talep yoğunluğu nedeniyle ikinci Tekstilkent’in temelleri atılmıştı. Ancak ekonomik tablo tersine dönünce, yeni yatırım planları rafa kalktı; mevcut işletmelerden birçoğu ise üretim yapamaz hale geldi.
Hazır giyim ve imalat sektöründeki temsilciler, tarım ve hayvancılıkta uygulanan desteklerin benzerinin imalat sanayisine de sağlanmasını istiyor. İşverenler, düşük faizli kredi politikasının hayata geçirilmesi ve enerji/istihdam yükünün azaltılması halinde üretimin sürdürülebileceğini belirtiyor. Aksi takdirde yılbaşından sonra kapanmaların artacağı uyarısı yapılıyor.
Tekstil İhtisas Organize Sanayi Bölgesi’nde faaliyet gösteren firmaların önemli bir bölümü fason üretim yapıyordu. Bu şirketlerin yurt dışına taşınmasıyla bölgede istihdam yüzde 40 oranında geriledi. Bir işçinin işverene aylık maliyetinin 55 bin liraya kadar çıktığı belirtilirken, yüksek faizler nedeniyle krediye erişimin zora girmesi de kapanmaların başlıca sebepleri arasında gösteriliyor.
Bölgede kalan işletmeler, hükümete çağrıda bulunarak tekstil sektörüne özel acil bir destek paketi açıklanmasını talep ediyor. İşletmeler, aksi halde Tekstilkent’in tamamının üretim dışı kalabileceği ve on binlerce kişinin işsiz kalabileceği uyarısında bulunuyor.
Dört yıl önce umut kapısı olarak görülen Tekstilkent, bugün ekonomik krizin en belirgin simgelerinden biri haline gelmiş durumda.